Her sabah icimde
anlamsiz bir boslugun verdigi aciyla uyanir oldum. Kolayca utanmayan ben, yerin
dibine girip bi daha cikmamak icin delik arar oldum. Gelecegimi merak ederdim
en cok, o duyguyu bile kaybettim. Girmez olaydim su lanet 2013’e.. 13 bide
ugurlu numaram olucak, hadi ordan…
Insanlari mutlu
etmeye calisirsin ama ne kadar cabalarsan daha da batarsin. Her ne kadar
bazilari gercekten mutlu oldugunu soylesede neden buna kendimi inandiramiyorum?
Okadar ettigim laflardan sonra nerdeyse hic birini yerine getiremedigimi
gordukce kendimi gerizekali bi yalanci gibi hissediyorum. Belkide o yuzden
inanamiyorumdur? Pinokyo bile dedim okadar ama neyse iste. Ama o ilk haftayi
hatirliyorum, gozleri halen kapaliyken dudaklarinin minik bi hareketle
olusturdugu o masum gulumseyisi.. Iste o an, hayatimda hic ayni anda tatmadigim
bi mucize olustu... gercek huzur ve mutluluk.
Fazla sacmaladim,
fazla yanlis anlasildim... Arkadasliktan ote ama sevgiliden az iliskidir bence
en guzeli. Samimidir. Kasmaz, illa romantik olma hissi vermez, rahattir. Birazda
evcilik tadinda. En azindan suan benim icin boyle. Dogru duzgun bi iliskiye
gercekten hazir degilim. Yapabilcegimi sanmiyorum ve bunun icin bi suru neden
sayabilirim ama neyse, gerek yok...
Babamla
eskisinden daha fazla tartisiyoruz artik. Koridorda gordugumde bile kaciyorum
resmen. Kesin yine bi laf edicek dusuncesiyle.. ki... hizlica ortaliktan yok
olmazsam ediyoda.. Stres, stres, stres. Bide bana manyak diyin ama Ingiltere’ye
gercekten donmek istemiyorum. Bu hayat tarzi beni fazlasiyla yordu ama ben
guclu olmaliyim diyip duruyorum iste kendime.
Sadece (yine)
sessizce uzanip beni guvende hissettiren birinin bana sarilmasini istiyorum...
Cok mu?
...
...
...
...
...
...
...
Dudaklarini bi yaklastirir misin? Bisey denicem.
...
...Dudaklarini bi yaklastirir misin? Bisey denicem.
No comments:
Post a Comment