Herkese yine merhaba.
Biliyorum bi suredir bloguma yazmiyorum, kusura bakmayin. Assignmentlarla ugrasmaktayim halen ama onemli olanlarini sonunda bitirdim.
Neyse.
Su universite hayati denen sey var ya ... Guzel, gercekten guzel her ne kadar zor olsada ama...
Her zamanki problemim yine su ustune cikmaya basladi. Etrafimdakilerin dogru insanlar olmadiklarini anlamaya basladim, yine ayni sey, yine ayni olay.
Etrafimda 10 sarhos dolanirken, elimdeki vodkayla bile yalnizligi seciyorum sessizce. Guluyorum arada bi, her ne oluyorsa katiliyormusum gibi yapmaya calisiyorum kimse anlamasin diye. Sonra vodkadan bir yudum daha aliyorum. Bardagin icindeki buzlar dudagima deydikce yeniden gercek dunyaya donuyorum o soguklugu ile.
Nedendir bilmem ama sanki tek "dogru" cevremi Turkiye'de hatta Ankara'da bulabildim bugune kadar.
Nasil baglanmissam artik.
Keske herkesi onlara karsi karsilastirmasam diyorum, belki ozaman beklentilerim daha dusuk olurdu ve ben daha mutlu olurdum falan...
Ama hayir, oyle insanlarla tanismisim ki, onlarsiz olmuyor.
Iste evim orasi demem icin sana bir neden daha.
"I'm not lonely, I'm just alone... here."
şarkı çok güzel öncelikle :)
ReplyDeleteve olsun her güzel şeyin zorlukları vardır sen eğlenmene bak summer smiler'ım :*
Cok sagol Mia'mm oyle yapmayi deniyorum artik zor olsada :)
ReplyDelete