31 Jan 2013

Sabir.


Sanirim bugune kadar yapmak istemedigim seyleri zorla yapmak zorunda kaldim. Oysa hersey kendi iyiligim icindi. Rasyonel dusununce ve sonuca varilinca kazanan ben olucaktim. Ama yolun ortasina bile gelindi mi emin degilim, bilmiyorum, ama damali bayragi goremeden kendimi kaybettim.

Hayatimda bi eksiklik hissediyorum. Buyuk bi eksiklik. Halen adini koyamadigim, tanimlayamadigim, anlam veremedigim derin bir kuyu gibi. Iyi olmadigimi itiraf bile edemiyorum kendime. Sadece anneme “iyi degilim” diyebildim ve bu iki kelimeye ettigim an kontrolsuz bi sekilde aglamaya basladim. Beni rahatlaticak sarkilar acmistim oysa, odamda, tek bir isigin altinda. Yari karanlik.

Nefes aldikca karnimdaki agri gittikce belirginlesiyor. Bedenimdeki yuk artiyor. Bogazim daha da dugumleniyor. Dort duvarin arasinda hapsoluyorum ve kapiyi buldugumu  sandigim an ortadan kayboluyor. Ve herseyin sonunda kendimi yatagimin sol ust kosesinde kivrilmis ve yuzum tamamen kizarmis bi halde buluyorum.

Elimi kalbime koyup sakinlesmeye calisiyorum. Ama icimden gelen tek sey icimdeki her neyse onu yalin ellerimle cekip cikartmak ve bi kenara atmak oluyor.

En cokta herseyi birakip kacmak istiyorum. En son istedigim sey bulundugum yerde olmakken kendimi burda mahkum olmusum gibi hissediyorum. Ama oyle, hic bi yere kacamiyorum. Her gece gordugum kabuslardan uyandigimdan daha kotu bi halde, adeta nefes almami engellemeye calisan bi aciyla bi duello icindeyim, ve yeniliyorum.

Artik neden diye soramiyorum bile. Orayi geceli yillar olmus zaten.

Hep mutlu ve huzurlu uyanicagim sabahlarin hayallerini kurardim ama bosuna umitlenemem artik.

Patience. 

9 comments:

  1. twitter dan direk msj gönderemedim buradan yazayım bari. sonra silersin :) öncelikle kendini ifade edebilme şeklin güzel. Kelimelere hakimiyetin gayet iyiydi. yazına istinaden kendini boşlukta hissetmenin nedenini bir soruyla çözmeye çalışayım. sevgilin sanırım yok ve ne kadar zamandır yalnızsın ?

    ReplyDelete
    Replies
    1. ahhaah oncelikle yorumun icin tesekkur ederim, ama sevgili konulariyla alakali degil bunu biliyorum :)

      Delete
    2. kendini boşlukta hissediyor gibisin. en azından yazdıklarından bunu anladım ben. sanırım yanıldım :) bulunduğun ortamda kendine yakın bi arkadaş bi dost olmayışı olabilir mi peki ?

      Delete
    3. Yazimda icimdeki boslugu vurguladim aslinda cevremde olan yada olmayan insanlar degil.. bu kadar basitti :)

      Delete
  2. Ahkam kesmek ya da akıl vermek gibi anlaşılmasın da yapmak zorunda olduğun hiçbir şey yok hayatta. İleride kazanan olmak adına bugününü harcaman çok da doğru değil gibi. Ayrıca vazgeçmek, pes etmek de korkaklık değil, bilakis cesaret işidir. Umarım ben doğru anlamışımdır, çok net yazmayınca sıkıntıyı ^_^

    Bunlar hep sevgilin yok diye oluyor(!) Hep! Bi' insanın sevgilisi yoksa her şey kötüdür çünkü(!) Tey allaam ya...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Orda konuyu tam aciklamadim tabi, biseyi yapma zorunlulugu aileyle alakaliydi. Tabi pes etmek cesaret isidir, buyuk bi risk almaktir sonucta ama bazi durumlarda olaylari sakin bi kafayla dusununce o derecede bi risk almak rasyonel degil. Tabi oyle bi kafayla yazdimki.. :)

      Ahhahah sevgilim yok diye zaten yaaa, bi sevgilim olsa boyle olmazdim isteee (!!!)

      Delete
  3. Koyvermek yaklaşık olarak 6 senemi filan aldı.
    Artık çoğu konuda koyver gitsin felsefesini benimsedim. Aslında bunun için özel bir uğraşta bulunmadım. Zaman buna itti diyelim.
    Halen koca boşluklar var ama onlar kap kapara ve içini göremiyorum. Sonra diyorum ki "O koca boşlukları da koyver gitsin"

    ReplyDelete
    Replies
    1. Peki "koyver gitsin" diyemedigin anlar..?

      Delete
    2. Bir şekilde diyorsun. Ama bedel ödediysen o bedelin karşılığınıda elbet bir şekilde alırsın.

      Delete